سخت است،گریه مرد.......
تا کی مجبوریم اشک هایمان را پشت لبخند تلخمان پنهان کنیم؟
غم را در درک دل پنهان میکنم
و تمام شادی های دروغین را در چهره، ظاهر
و احمق های ظاهر بین عقل در دیده،میپندارند که مرا غمی نیست.
به تماشا مینشینم که زندگی لبریز از غم،درد،رنج و اندوه خود را بنگرم
میخواهم تمامی انها را خلاصه کنم در قطراتی از اشک،و چشمانی را که تا به امروز اشنا نبودند با اشک،سیراب کنم.
قطرات اتشین اشک هنگام نزول گونه هایم را میسوزاند.
اشک را از دل بر آرم و بر دیده نشانم
غم را از دل بر ارم و بر چهره نشانم.
و امروز رمان صد هزار صفحه ای اندوه را به اتش خواهم کشید،با همین گوله های اتشین چشمانم.
مسافر
جهان بسان قطاری ست،جاودان در راه
که روی خط زمان،چون شهاب میگذرد.
گذارش از دل تاریک دره های ازل،
به سوی دشت مه الود و ناپدید ابد،
چه میبرد؟که چنین با شتاب می گذرد!
مسافران قطار
نه از ازل به ابد ،آه،فرصتی کوتاه
همین مسافت بین دو ایستگاه،از راه
درین قطار به سر میبرند،خواه نخواه.
دو ایستگاه که میدانی اش:تولد_ مرگ
وجود مختصری در میانه ی دو عدم
به نام عمر،که ان هم چو خواب میگذرد!
کجاییم ما؟
حقیقت تلخ در قصابی
توی قصابی بودم که یه پیرزن اومد تو و یه گوشه وایستاد .
یه آقای خوش تیپی هم اومد تو گفت: ابرام آقا قربون دستت پنج کیلو فیله گوساله بکش عجله دارم ...
جوجه کلاغم دل داره.
به خاطر جوجه کلاغ ها
خواهش می کنم.
از سیاهی بد نگو.
دل خوشی شان
پرهای سیاه شان است.
نشکن دلشان را.
طاهره
| طاهره قرةالعین زرین‌تاج قزوینی طاهره بَرَغانی |
|
|---|---|
 طرحی از چهره طاهره قُرةالعَین. هیچ تصویری از طاهره در زمان حیات وی گرفته نشده و یا نقاشی نشده است. بنابراین تمامی تصاویر موجود طرحی خیالی از وی است.[۱] |
|