من خدا را دارم

من خدا را دارم،
کوله باری بر دوش،
سفری می باید،
سفری بی همراه،
گم شدن تا ته تنهایی محض،
سازکم با من گفت:
هر کجا لرزیدی،
از سفر ترسیدی، تو بگو از ته دل،
من خدا را دارم،
من و سازم چندیست،
که فقط با اوییم