سنگ صبور

درون آینه ها در پی چه میگردی؟

بیا ز سنگ بپرسیم

که حکایت فرجام ما چه می داند  

بیا ز سنگ بپرسیم،

زان که غیر از سنگ    

کسی حکایت فرجام را نمی داند !

همیشه از همه نزدیک تر به ما سنگ است !

نگاه کن، 

نگاه ها همه سنگ است و قلب ها همه سنگ   

چه سنگ بارانی ! گیرم گریختی همه عمر، 

کجا پناه بری؟  خانه ی خدا سنگ است !
به قصه های غریبانه ام ببخشایید!     

که من - که سنگ صبورم-

                 نه سنگم و نه صبور !           

دلی که می شود از غصه تنگ ،می ترکد

چه جای دل که درین خانه سنگ می ترکد !

در آن مقام، که خون از گلوی نای چکد

عجب نباشد اگر بغض چنگ می ترکد

چنان درنگ به ما چیره شد، که سنگ شدیم

دلم ازین همه سنگ و درنگ می ترکد.

بیا ز سنگ بپرسیم    

که از حکایت فرجام ما چه می داند   

 از آن که عاقبت کار جام با سنگ است !

بیا ز سنگ بپرسیم

نه بی گمان، همه در زیر سنگ می پوسیم

و نامی از ما بر روی سنگ می ماند؟ 

درون آینه ها در پی چه می گردی؟